Polski Związek Niewidomych - Okręg Kujawsko-Pomorski

Z głębokim żalem zawiadamiamy, że zmarła Teresa Wrzesińska, wieloletnia członkini Polskiego Związku Niewidomych	komentarze [0]
Dnia 12 stycznia 2017 r. zmarła w Łodzi, po długiej chorobie, Teresa Wrzesińska, z domu Wuls. Dla wielu z nas przyjaciel, autorytet, wzór społecznika. Pożegnamy naszą Koleżankę 18 stycznia 2017 roku (w środę) o godz. 11.50 w Łodzi – W Kaplicy Cmentarza Świętej Anny, przy ul. Lodowej 78. Teresa Wrzesińska urodziła się 18 października 1950 r. w Tomaszowie Mazowieckim. Wzrok straciła w dzieciństwie, w wyniku choroby. Nie przeszkodziło jej to jednak w edukacji. Ukończyła Ośrodek Szkolno-Wychowawczy Państwowej Szkoły Muzycznej w Krakowie, a następnie Uniwersytet Łódzki, wydział Socjologii. Ze Związkiem związana była od dzieciństwa. Już w latach młodości (l968–1973) aktywnie działała w Krajowej Sekcji Niewidomych Uczących się. W latach 1977–1981 była członkinią Zarządu Głównego PZN, a w latach 1997–2004, a następnie 2008–2016 wiceprezesem Zarządu Głównego PZN. Przez prawie 50 lat pracowała społecznie na szczeblu Łódzkiego Okręgu PZN. Pełniła funkcję sekretarza, a następnie wiceprezesa Zarządu Okręgu Łódzkiego. Nieobca jej była również praca w Kole: pełniła funkcję wiceprezesa Koła Łódź Bałuty, a w obecnej kadencji była prezesem zarządu tego koła. Ponadto, aktywnie współpracowała z Katedrą Elektroniki Politechniki Łódzkiej, opiniując jako ekspert społeczny nowoczesne rozwiązania rehabilitacyjne urządzeń służących niewidomym. Od 2007 roku też była członkiem Wojewódzkiej Społecznej Rady ds. Osób Niepełnosprawnych, w której dzieliła się swoją ogromną wiedzą i doświadczeniem w zakresie dostępności informacji, edukacji i rehabilitacji niewidomych. Szczególnie bliskie i ważne dla Niej były zagadnienia rehabilitacyjne, była aktywnym promotorem uczestnictwa niewidomych w życiu kulturalnym. Była inicjatorem projektu „Teatr czytany”, współpracowała z Teatrem Powszechnym w Łodzi, zabiegając i dbając o to, aby był dostępny dla niewidomych. Systematycznie uczestniczyła w wydarzeniach kulturalnych organizowanych przez Krajowe Centrum Kultury Niewidomych w Kielcach. Uwielbiała czytać i była wybitną brajlistką. Propagowała naukę Braille’a i czytelnictwo w środowisku osób z dysfunkcją wzroku. Była też dobrym nauczycielem – szkoliła niewidomych liderów oraz osoby pracujące na ich rzecz, uczyła społecznie studentów na Wydziale Fizjoterapii i Rehabilitacji Psychologicznej Uniwersytetu Medycznego w Łodzi. Za zasługi w pracy społecznej otrzymała wiele wyróżnień takich, jak: Złota i Srebrna Odznaka Honorowa PZN, odznaka Zasłużony Działacz Kultury, odznaka Zasłużony dla Sportu Łódzkiego, Honorowa Odznaka Miasta Łodzi za zasługi dla województwa Łódzkiego; Zasłużona dla Politechniki Łódzkiej, Medal PSD. Została też uhonorowana odznaczeniami państwowymi: Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi, a także w 2016 roku Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Poza aktywnością społeczną, pracowała też zawodowo – początkowo w Spółdzielni Niewidomych w Łodzi, w której awansowała na stanowisko wiceprezesa ds. rehabilitacji. Następnie została dyrektorem Okręgu Łódzkiego PZN, w którym pracowała aż do odejścia na emeryturę w 2011 r. Prywatnie byłą żoną Andrzeja, jej wielkiego przyjaciela, który wraz z nią i za jej zachętą pracował społecznie na rzecz środowiska. Kochająca matka dwojga dzieci: Ani i Łukasza oraz babcia czworga wnucząt. Była wielką miłośniczką teatru i muzyki, szczególnie klasycznej. Wraz z mężem starali się nie opuszczać żadnego koncertu czy spektaklu, jaki odbywał się w Łodzi. Niejednokrotnie wyjeżdżali też na takie wydarzenia do innych miast. Oboje kochali podróżować, szczególnie wędrować po górach. Tereska w pracy zawsze była rzetelna, odpowiedzialna, doskonale przygotowana, a jednocześnie ciepła, życzliwa i serdeczna. Jej postawa podczas różnych spotkań wpływała pozytywnie na ich atmosferę. Rozbrajała uśmiechem i łagodziła spory. Zyskała sobie szacunek i uznanie, dlatego miała wielu przyjaciół zarówno wśród niewidomych, jak i widzących, którzy mieli zaszczyt i przyjemność z Nią współpracować. Gdy odchodzą tacy ludzie, jak Terenia, pozostawiają po sobie pustkę i głęboki smutek. Będziemy o Niej jednak zawsze pamiętać. Kierownictwo Polskiego Związku Niewidomych
Dodał: PZN kuj-pom, dnia 16.01.2017, 10:47

[skomentuj] [wróć do newsów]

PsNews::info

Do tego newsa nie dodano jeszcze żadnego komentarza.
[skomentuj]